Po minimum 40 dniach praktyki żelaznej zasady 7 (wszystkim 40 zasadom i sposobowi ich praktyki możesz się przyjrzeć tutaj), przechodzimy do praktyki 8. żelaznej zasady, która brzmi:
Moje uczciwe ja: Udzielaj pomocy wszystkim, którzy tego potrzebują.

Hazrat Inayat Khan w 8 żelaznej zasadzie zachęca, by udzielać pomocy każdej osobie, która tego potrzebuje. Każdej! Nie dzieląc na bliskich i dalszych, na tych, których lubimy i na tych, za którymi oględnie mówiąc nie przepadamy, na tych, którzy mają te same co my poglądy religijne, polityczne itp. i na tych, którzy mają zgoła inne, na tych, którzy mają ten sam i inny kolor skóry, narodowość itd. Ta zasada niejako zachęca nas z jednej strony do uniwersalnego braterstwa i siostrzeństwa, a z drugiej – do niczym nieograniczonego współczucia. Współczucie w najprostszym rozumieniu to intencja, by usunąć czyjeś cierpienie, nie powiązana z poczuciem wyższości, a z doświadczeniem równości z innymi. Dla mistyka równość będzie podyktowana doświadczeniem, że wszystko, z czym stykamy się w tym świecie, jest emanacją pewnej esencji, która stoi za wszystkim, niezależnie czy nazwiemy ją Bogiem czy siłą przyrody czy jeszcze inaczej.

W trakcie praktyki warto przyjrzeć się na pewno m.in. następującym zagadnieniom:

  • Czy pomagam innym?
  • Czy jestem wrażliwa/y na cierpienie innych? A może nadwrażliwa/y?
  • Czy identyfikuję się z cierpieniem innych? (czym jest identyfikowanie się pisałem tutaj)
  • Czy pomagam tylko swoim bliskim czy też innym osobom, które są w potrzebie?
  • Czy pomagając innym nie zapominam o swoich najbliższych? A o sobie?
  • Czy pomocy innym nie wykorzystuję jako okazji do wywarcia na nich jakiegoś wpływu (np. zmiany poglądów)?

Na pewno przy okazji praktyki warto przyjrzeć się medytacji miłującej dobroci lub technikom do niej podobnym oraz wrócić do praktyki rozumienia poglądów innych jak swoje własne. Może też nasuną Wam się inne pytania i zagadnienia do praktyki. Wówczas w miarę możliwości napiszcie o tym w komentarzach. Powodzenia w praktyce!

Share This