Jeśli czytaliście moje książki i blog, zapewne zetknęliście się z charakterystycznym znakiem sufich z nurtu Inayati (wywodzących się od Hazrata Inayata Khana), tzw. uskrzydlonym sercem. Nie jest on oczywiście przypadkowym symbolem, jego znaczenie niesie ze sobą pewne nauczanie, które sufi ma urzeczywistnić na swojej ścieżce.
Serce w symbolice sufickiej jest „pośrednikiem” pomiędzy światem wielości/dualności (rozerwaniem, niespójnością związanymi z uwarunkowanym nafs – ego) a światem jedności (a więc skupienia i spójności), jak również oczywiście wyraża właściwości serca (akceptację, życzliwość, dobroć, przyjaźń, dobrą wolę, wdzięczność, współczucie, miłującą dobroć itp.), a w niektórych kontekstach nawet mistyczną miłość, którą tak cenią sufi. Skrzydła w sufickiej symbolice odnoszą się do wzniosłości i do rozwoju na duchowej ścieżce, a przede wszystkim połączenia z (boskim) Ideałem. Półksiężyc w sercu symbolizuje receptywność serca, jego wrażliwość, nastawienie na słuchanie. To bardzo ważne przypomnienie na duchowej ścieżce, szczególnie w odniesieniu do codziennego życia. Pięcioramienna gwiazda symbolizuje boskie (wewnętrzne) światło. Podsumowując: receptywne, nastawione na odbiór serce, które staje się takim przez medytacyjny proces oduczania się, oczyszczania, może doświadczyć boskiego (wewnętrznego) światła i przez to wznieść się na swojej ścieżce duchowej, doświadczając wyzwolenia.
Jak pisze sam Hazrat Inayat Khan, „symbol sufich jest ilustracją kilku ezoterycznych koncepcji […]. Główny element w tym symbolu reprezentuje mistyczne dostrojenie serca jako naszej wewnętrznej boskiej świątyni. Dwa skrzydła przedstawiają lot wzwyż, gdzie ludzka miłość i boska miłość spełniają się na progu wyrzeczenia się egoizmu i pychy. Półksiężyc, z jego grą światłem, gdy się zmniejsza lub rośnie, przedstawia inspirujący obraz zdolność serca do ofiarowywania […], jak również do podszytego pokorą i szacunkiem otrzymywania. Pięcioramienna gwiazda, jeden z najstarszych symboli przewodnictwa, ma przypominać o jasnym świetle wewnątrz nas, które nieustannie oświetla tęskniącemu sercu drogę w kierunku naszego boskiego przeznaczenia”.
Oprócz przedstawionego powyżej wariantu z rozpostartymi skrzydłami, symbol występuje jeszcze w drugiej wersji, w której skrzydła są uniesione do góry. Owo zamknięcie skrzydeł symbolizuje kontekst ezoteryczny, a zatem praktyki lub rytuały, które są praktykowane w szkole wewnętrznej sufich. Poniżej kilka wersji tego symbolu: ilustracja z mojej książki „Medytacja w życiu codziennym”, tzw. confraternity ribbon – zakładana tradycyjnie do prowadzenia jednego z sufickich rytuałów i tasbih (suficki różaniec) zakończony tę wersją symbolu.
* Ilustracja z książki jest autorstwa Agnieszki Wielobób, a symbol Otwartej Drogi ze znakiem sufich z ikony tego wpisu jest wg projektu Anny Paszkowskiej.
Niemal jak herb mojego rodzinnego Tarnowa 🙂
O, proszę! 🙂
Pytanie mam jeżeli chodzi o różaniec. Gdzie można go kupić i jak przy jego pomocy można się modlić. \