Jeśli wolisz pobrać powyższe nagranie – kliknij tutaj, a jeśli chcesz dodać RSS podkastu-audiobloga to swojego czytnika to znajdziesz go na tej stronie. Link do podkastu na iTunes tutaj! Poniżej tekst dla tych, którzy wolą czytać.

Najważniejszy tekst ajurwedy Ćaraka samhita (prawdopodobnie napisany w I-II w. n.e.) – informuje nas o 3 przyczynach złego zdrowia, jakimi są: używanie zmysłów, przemiana i brak uważności. Poniżej pokrótce opisuję, co „autor miał na myśli”.

1. Używanie zmysłów (wzrok, słuch, jedzenie)

a. niewystarczające (deprywacja)

b. nadmierne (nadmiar bodźców)

c. niewłaściwe.

Zmysły odżywiają umysł, wpływając pośrednio na nasze zachowanie i styl życia. Dlatego też zmysły muszą zostać zaspokojone przez ograniczoną, nieprzesadną stymulację. Zarówno sytuacja niewystarczającego użycia zmysłów, jak i nadmiernego ich użycia, jest niekorzystna. Zmysły także mogą zostać użyte w niewłaściwy sposób, czego przykładem może być czytanie w ciemności czy patrzenie na coś zbyt jasnego.

2. Przemiana (parinama)

Wszystko wokół nas i w nas samych podlega określonym przemianom. Zmieniają się pory roku, pory dnia, jak również podlegamy pewnemu ciągowi wydarzeń, krótkoterminowych zmian. Aby pozostać w zdrowiu, musimy uzwględniać wszystkie te zmiany w naszym postępowaniu. Niestety widziałem wielokrotnie osoby praktykujące asany jogi w sposób niekorzystny dla siebie np. ze względu na wiek czy stan swojego zdrowia. Takie działanie będzie coraz bardziej wytrącać nas z równowagi. Akceptacja zmiany i elastyczne reagowanie na nią jest ważnym krokiem w kierunku szerokopojętego zdrowia psychofizycznego.

3. Brak uważności (prajna-aparadha)

Według Ćaraka samhity jest to główna przyczyna chorób. Również w Jogasutrach Patańdżalego brak świadomości (avidya) jest podstawową przyczyną cierpienia. Jeśli macie np. problemy z kręgosłupem to łatwo będzie prześledzić Wam wpływ braku uważności na rozwój sytuacji chorobowej. Lekarstwem na brak uważności jest oczywiście praktyka uważności. Dlatego A.G. Mohan podkreśla, że w terapii jogą od sposobu wykonywania asan ważniejszy jest sposób świadomego oddychania. Świadome oddychanie jest jedną z form praktyki uważności i uruchamia cały mechanizm, w którym poprzez zwiększenie uważności rozpoczynamy procesy zdrowienia i samoregulacji.

Share This