Dziękuję za wspólną praktykę 🙂
Na Facebooku znajdziecie zamkniętą grupę dla uczestników moich warsztatów i odosobnień do zadania pytań o medytację, pranajamę itp. – można się dodać do niej tutaj.
3 aspekty oddechu i 5 rodzajów pranajamy: https://maciejwielobob.pl/2016/10/oddech-pranajama-medytacja/
Oddech brzuszny – strona 16 w tym ebooku: https://maciejwielobob.pl/ksiazki/pranajama-e-book/
Relaks
O relaksie: https://maciejwielobob.pl/2014/09/relaks-medytacja-joga/
Nagranie prowadzonego przeze mnie relaksu: https://maciejwielobob.pl/2016/05/podcast-medytacja-uwaznosc-1/
Kapalabhati i bhastrika – w moim bezpłatnym ebooku o pranajamie, s. 17-19: https://maciejwielobob.pl/ksiazki/pranajama-e-book/
Śitali i śitkari pranajama – s. 22-23 w tym ebooku: https://maciejwielobob.pl/ksiazki/pranajama-e-book/
20 oddechów oczyszczających: https://maciejwielobob.pl/2012/06/pranajama-20-oddechow-oczyszczajacych/
Pranajamy z konkretnym przedmiotem koncentracji (trójkąty, kwadraty): strony 37-43 w tym ebooku: https://maciejwielobob.pl/ksiazki/pranajama-e-book/
O bandhach jest w tym materiale: https://maciejwielobob.pl/2012/10/synchronizacja-ruchu-z-oddechem/
A tutaj tradycyjne spojrzenie na bandhy i mudry: https://maciejwielobob.pl/2018/02/wewnetrzna-alchemia-mudry-bandhy/
Pranajama projekcyjna: https://maciejwielobob.pl/2016/12/podcast-medytacja-uwaznosc-5/ (jest to nagranie, w opisie jest link do instrukcji)
Surja, ćandra i hatha lub dżelal, dżemal i kemal (3 siły w wewnętrznej alchemi – opis poniżej)
Dżemal, dżelal, kemal
Pośród różnych koncepcji spotykanych do opisu pewnych doświadczeń w toku praktyki medytacyjnej, używa się w sufizmie także koncepcji trzech jakości. Jakości te tradycyjnie nazywają się dżelal, dżemal i kemal. Nawiasem mówiąc, koncepcje tę spotyka się również – oczywiście z innym nazewnictwem – w wielu indyjskich szkołach tantrycznych, szczególnie Śri Natha Sampradayi.
Jakość dżelal oznacza siłę, moc i kreatwyność natury. Aspekt dżemal reprezentuje łagodność, piękno oraz wrażliwość. W stanie kemal, dżelal i dżemal pozostają w idealnej równowadze. Jest to aspekt równowagi i harmonii, ale i siła destrukcji/ asymilacji.
Zauważmy, że nie oceniamy w powyższych rozważaniach, który aspekt jest lepszy, a który gorszy. W rzeczywistości w różnego typu sytuacjach życiowych, pomocne będą różne jakości. Czasem istotna jest siła, a czasem łagodność. Innym razem z kolei potrzebne nam będzie odpowiedni dla kemal – nieporuszony, harmonijny stan lub odwrotnie zburzenie rzeczywistości, spalenie mostów, by postawić na zgliszczach wszystko od nowa.
W psychologii kontemplacyjnej wszystkie koncepcje są stworzone dla celów praktycznych, dlatego tu również rozważymy jak w praktyce możemy stymulować poszczególne jakości.
Aspekt dżelal możemy odnaleźć:
- oddychając prawym nozdrzem (lub zaczynając pranajamę od wdechu prawym nozdrzem),
- w procesie oddychania kładąc nacisk na wdech i zatrzymanie oddechu po wdechu,
- w pracy z ciałem, wykonując ćwiczenia fizyczne – rozpoczynając ruch od prawej ręki, prawej nogi i generalnie prawej strony ciała.
Analogicznie aspekt dżemal możemy stymulować:
- kładąc nacisk na wydech i zatrzymanie oddechu po wydechu,
- rozpoczynając oddech lewym nozdrzem (zaczynając pranajamę od wdechu lewym nozdrzem),
- rozpoczynając ruch lewą ręką, lewą nogą, lewą stroną ciała.
Kemal natomiast jest stanem medytacyjnym. Ma dwa aspekty – tymczasowy i właściwy. Gdy dżelal zaczyna przechodzić w dżemal lub odwrotnie, musi przejść przez chwilowy stan kemal. To jest tymczasowe doświadczenie tego stanu. We właściwym stanie kemal oddech biegnie równo prawym i lewym nozdrzem, jest ono kulminacją jednej i drugiej siły. Kemal zachodzi, gdy dżelal i dżemal się spotykają, co z punktu widzenia zwykłego człowieka musi rodzić konflikt. Jednak siła destrukcji i siła “resetu” to z punktu widzenia medytacji to samo.
